i never promised you a rose garden

akıl hastanesine düşmüş bir kız. kendi yarattığı bir dünya ve alıştığı biryer . gerçek dünya arasında normal kalamayan kızın anlatıldığı şahane roman. sana hiçbir zaman gül bahçesi vadetmedim ben. hiçbir zaman kusursuz bir adalet vadetmedim. ve hiçbir zaman huzur ya da mutluluk da vadetmedim. sana ancak bütün bunlarla savaşma özgürlüğüne kavuşmanda yardımcı olabilirim. sana sundugum tek gerçeklik savaşım. ve sağlıklı olmak, gücünün yettigi kadarıyla, bu savaşımı kabul edip etmemekte özgür olmak demektir. ben yalan seyleri vadetmem hiç. kusursuz güllük gülistanlık bir dünya masalı koca bir yalandır. üstelik böyle bir dünya çok can sıkıcı bir yer olur!" (bkz: joanne greenberg)

şahane kitaptır. okurken cidden insanı mest eder. (bkz: ölmeden önce okunması gereken kitaplar)

bu kitabı ön yargıyla yaklaşarak okumuştum. böyle vıcık vıcık bir aşk romanı gözüyle. ama şahaser çıktı. dünyanın en sağlam 5 romanından biridir gözümde. "ona bir anlatabilsem... diye düşündü furi. çölde doğup büyümüş bir insana, daha görmediği nice bereketli, verimli, olağanüstü derecede güzel topraklar olduğu nasıl anlatılabilirdi acaba?"

gayet güzel olan, beğendiğim kitaptır. diğer kısımlara girmeyim ama rahatlıkla söylerebilirim şizofreniyi daha iyi anlayabilmenizi sağlayacaktır. sınırların -hem başlangıç hem de yaşayış açısından- ne kadar geniş olabileceğini gösteriyor. tabiki gerisi de var ama oraları size kalmış. adı da ayrı bi güzel söylemeden geçemiycem. --- spoiler --- "cehennemin eşiğine gelmiş kişilerin şeytandan ödü kopuyordu; zaten cehennemin içinde olanlar içinse şeytan özel biri değildi, yalnızca başka biriydi, o kadar." "adalet uygulanmıyorsa, namuzsuzluk örtbas ediliyorsa ve inançlarını koruyan insanlar acı çekiyorsa, sizin gerçekliğiniz ne işe yarıyor peki?"(burdan sonra da kitabın adını da içeren ilk entrydeki paragraf geliyor, muazzam) "tanrım, işkencelerini çok kurnazca yapıyorlar!" "iplerle bağlamalarını mı kastediyorsun? diye sordu slyvia." "umudu kastediyorum!" "pencerelerinden dünyanın güzel ışığını her görüşünde sana işkence etmelerine izin verme." --- spoiler --- (bkz: sana gül bahçesi vadetmedim)

"acıtma yalnızca kuramsal bir şeydir, quentin. asıl acıtan şey, kendinden başka herkesin yaşamını yönlendiren güçlerce tekmelenip dışlanmak, yıllarca deli olarak yaşamak, kimseye bir şeyi anlatıp kendine inandıramamak. " deborah'ın hastalığının, belki de hepimizin içindeki gizli tümörün nedeni ve özeti işte bu sözlerde saklı. kitabın dili ağır olsa da (ki bence çok da ağır değildi), deborah'ın yr'si ve tanrıları ile dünyanın zalimliğinin yıpratıcılığı, gerçekle hayal arasında duvarlara çarpa çarpa çıkışa doğru, ışığa doğru yürümeye çalışan şizofreni, genç bir kızın öyküsü, çok etkileyici ve çok güzeldi. çok beğendim. edebi yönünün eleştirilmesine ise çok üzüldüm. demek ki şimdiki edebi sıçmıkları görseler üç kere öpüp, alınlarına koyarlardı bu kitabı. "ben kendim gözümün içindeki saç teliyim. sen de öylesin."